O sztukach wszelakich - teatr instrumentalny
teatr instrumentalny, wywodzi się z awangardy muzycznej połowy XX w. twórców związanych z dodekafonią i wiedeńską szkoła muzyczną.
teatr instrumentalny, wywodzi się z awangardy muzycznej połowy XX w. twórców związanych z dodekafonią i wiedeńską szkoła muzyczną. Inspiracją był też fakt, że koncert jest w gruncie rzeczy występem estradowym, zaczęto więc zapisywać przy > partyturze > didaskalia dla muzyków i innych wykonawców (jak powinni poruszać się i zachowywać na scenie, jak korzystać z instrumentów muzycznych i innych przedmiotów) i dla scenografa czy oświetleniowca. Następnie doświadczenia t. i. przeniesiono do teatru dramatycznego, gdzie instrumenty stają się „aktorami” grającymi swoje role w partnerstwie z aktorem, który staje się „instrumentem” wydającym różne dźwięki na zmianę ze słowami. Twórcami teatru instrumentalnego są: Amerykanin, J. Cagem, np. utwór z 1951 r.: Imaginary Landscape no. 4 na 12 radioodbiorników, 24 wykonawców i 1 dyrygenta, (> radio), M. Kagel, K. Stockhasen, B. Schaeffer, który wraz z A. Kaczyńskim stworzył 1963 utwór TIS MW2; następnie B. Schaeffer napisał wiele dramatów inspirowanych formą t.i., n.p.: Scenariusz dla nie istniejącego, lecz możliwego aktora instrumentalnego 1963 (prem. 1984); Kwartet dla czterech aktorów 1966 (prem. 1981), Tutam 1991.
